Dalam beberapa bentuk bola sepak, hantaran ke hadapan merujuk kepada balingan bola ke arah di mana pasukan penyerang berusaha bergerak, menuju garisan gol pasukan pertahanan. Penggunaan hantaran ke hadapan yang sah dan meluas membezakan bola sepak gridiron (bola sepak Amerika dan sepak bola Kanada) daripada bola sepak ragbi (kedua-dua persatuan dan liga), yang menyumbang kepada perkembangan kod gridiron, di mana permainan tersebut menyalahi undang-undang.Hantaran ke hadapan dilarang dan percubaan telah diuji seawal tahun 1876, tetapi hantaran ke hadapan yang sah pertama dalam bola sepak Amerika berlaku pada tahun 1906 selepas perubahan peraturan. Satu lagi perubahan peraturan pada 18 Januari 1951, menetapkan bahawa tiada pusat atau penjaga boleh menerima hantaran ke hadapan, dan tekel hanya boleh melakukannya jika pemain tersebut mengumumkan niatnya kepada pengadil terlebih dahulu untuk menjadi penerima yang layak, dipanggil tackle-layak bermain. Hanya pemain di hujung garisan seperti hujung ketat dan penerima lebar yang boleh menerima hantaran ke hadapan. Peraturan mengawal siapa yang boleh membaling dan menerima hantaran ke hadapan, serta cara pasukan pertahanan boleh cuba menghalang hantaran tersebut. Quarterback adalah penghantar utama, dan analisis statistik digunakan untuk menilai kejayaan quarterback dalam pelbagai situasi, serta prestasi keseluruhan pasukan dalam permainan hantaran.